ئه‏مشه‏و نازانم چۆن بوو ، بیرم هاته‏وە منیش ده‏فته‏رێکم هه‏بوو بیرەوەرییه‏کانم تێدا دەنووسییه‏وە !زۆر له‏مێژ بوو لێی بێخه‏به‏ر بووم ،ته‏نانه‏ت نه‏مده‏زانی له‏ کوێیه ! که‏لێن و قوژبنم هه‏مووی پشکنی و لە ئەنجامدا دیتمه‏وە!
پێشەکی دەفته‏رە‏که‏م ئاوا ده‏ست پێ دەکا :
"سپاس بۆ خوا که به کوردی دروست کردم"
راوەستن با له پێشه‏کی‏دا پێتان بڵێم چۆن بوو ئه‏و دەفته‏رەم دانا ؟
راستییە که‏یتان ده‏وێ من زۆر له مێژ بوو له فکری ده‏فته‏رێكی ئاوا دا بووم هه‏تاکو ئه‏وشتانه‏ی که له ژیانی من دا تاکو ئه‏لان رووی داوە له مێشکم نه‏چنه دەرێ.
هه‏ر بەم بۆنه‏‏یه‏ش ئه‏م دەفته‏رەم دانا.
1379/10/18

ئه‏م ده‏فته‏ره‏م هی ده ساڵ له‏مه‏وبه‏رە ، یانی کاتێک که هه‏مووی سێزده چواردە ساڵم تەمەن بوو ،بۆیە بە زمانێکی زۆر سادە و مناڵانە نووسراوە، هەموو بیرەوەرییەکانیش تا 12ساڵین ، ئیتر له دوای ئه‏و وازم لێ هێنا و پێموا گه‏ییشتم به‏و باوەرەی نووسینی بیرەوەری شتێکی قۆرە!نازانم! به‏ڵام ئه‏م ده‏فته‏رە ئەمشەو منی بردەوە سه‏ردەمی مناڵی و کووچەکەمان و گەڕەکەکەمان و رەفیقه‏کانم و .... زۆر شتی تر کە له بیرم کردبوون !
له‏مه‏و به دوا جار و بارە ئه‏گه‏ر نووسینم نه‏هات ،  بەشێكی کورت لە ده‏فته‏ری بیرەوەرییه‏کانم لە‏م مستەراحه‏دا بڵاو ده‏که‏مه‏وە !با له یادتان نه‏چێ ئێوە‏ش سه‏ردەمانێک مناڵ بوون، که‏واتە مناڵتان خۆش بوێ !

بیرەوەری 1 :
له ناو کورەکانی رەفیقمدا که‏متریان بۆ شه‏ره قسه ده‏رەقه‏تم دەهاتن . منیش هه‏موو جارێ به قسه‏ی قۆڕ و شێعری جنێو رقم هه‏ڵده‏ستاندن.
رۆژێک له گه‏ڵ یه‏کێک له ره‏فیقه‏کانم کردمه شه‏رە قسه . ئه‏و ره‏فیقه‏م نێوی - قادری ر - بوو، قادر سێ چوار ساڵ له من گه‏ورەتر بوو.
منیش ئه‏و رۆژه هه‏روا به قسه‏ و شێعر و ئه‏و جۆرە شتانه رقم هه‏ ڵستاند.
دوای دوو  سێ رۆژ هێندێ له ره‏فیقه‏کانم هاتن کوتیان به‏دبه‏خت قادر شێعری به سه‏ر دا هه‏ڵکوتوی !
منیش رقم هه‏ستا و چوومه‏وە ماڵێ و تا دەمتوانی شێعرم بۆ نووسی ، ئه‏ویش چ شێعرهایه‏ک . ته‏واو ببوم به شێخ رزای تاڵەبانی.
ته‏واوی کورەکانی کووچەی ئێمه و کووچەی قادر و ئه‏وان هه‏موو له جێگایه‏ک خڕ دەبوونه‏وە و منیش شێعرە‏کانی که بۆ قادرم نووسیبوو به‏رامبه‏ریان بۆم ده‏خوێندنه‏وە.قادریش بۆخۆی له وێ رادەوەستا و سوور سوور هه‏ڵدەگەڕا.
رۆژێکی چه‏ند شێعرێکم نووسیبو ده‏مهه‏ویست بیبه‏م بۆیان بخوێنمه‏وە، به‏ڵام ته‏نیا دوو سێ نه‏فه‏ر له ره‏فیقه‏کانم له‏وێ بون ، منیش دانیشتبووم بۆم ده‏خوێندنه‏وە له پڕ دا زانیم پیاوێکی پیر گوێی راگرتووە له شێعرەکانم. منیش هه‏ر دیتم تێم قولاند و هه‏ڵاتم . کوتی : ئه‏وە کوری کێیه ؟ ره‏فیقه‏کانم کوتیان ئه‏وە خه ڵکی گه‏ره‏کێکی دیکه‏یه !
کمۆدێکی سوورم هه‏بوو ، هه‏موو جارێ شێعرەکانم له‏وێ دەنا. رۆژێکی کاک جەماڵم چوبو کمۆدەکه‏م گه‏ڕابو شێعرەکانی منی خوێندبۆوە. له سه‏ر سفرە دانیشتبوین کوتی ئه‏و شێعرانه چیه نوسیوتن؟
منیش ده‏ستم کرد به گریان و کوتم ده‏ی جا خه‏تای قادرە ، ئه‏ویش شێعری له بارەی منه‏وە نووسیوە!
ئیدی وابو کاکه جه‏ماڵم ته‏واوی شێعرەکانمی دڕاند و جگه له یه‏ک دوو دانه‏یه‏کیان نه‏بێ هیچیانم له بیر نه‏ماوە که ئه‏وانیش ناوێرم له‏م دەفتەرەدا بیاننووسم...